نقش آموزش در تربیت کودک از نظر اسلام
چکیده: تربیت فرزند به معنای دقیق کلمه با چگونگی اندیشه ازدواج ، معیارهای انتخاب همسر ، توجه به شرایط زیستی – روانی و آمادگی های ذهنی زوجین به هنگام تشکیل نطفه آغاز شده ، با انعقاد نطفه و آغاز حیات درون رحمی ادامه می یابد . به همین دلیل بعضی از حکما معتقدند تربیت حداقل بیست سال قبل از تولد شروع می شود . کودک در ابتدای آفرینش هنوز شکل نگرفته و برای هر یک از سعادت و شقاوت آمادگی دارد ؛ سعادت و شقاوت آینده هر فردی ، به کیفیت پرورش او بستگی دارد و این کار بزرگ بر عهده پدر مادر نهاده شده است . پایه های نخستین رشد شخصیت در سالها اولیه زندگی کودک ، در کانون خانواده نهاده می شود ، آداب تربیتی که از نظر اسلام به هنگام تولد کودک توصیه شده ، برای ارزشمندی بزرگ داشت شخصیت کودک از جهات مختلف حائزاهمیت است . خداوند متعال تولد کودک را شاهکار خلقت دانسته و بر خالق بهترین مخلوقات تبریک می گوید . نکته مهم این که دستورهای تربیتی و قوانین صد در صد کلی ای نیست که در همه جا وبرای هر کس قابل عمل باشد . بلکه هم کودکی از لحاظ ساختمانی جسمانی و قوای عقلانی و شرایط محیط او مناسب باشد . پدر و مادر که احساس مسئولیت می کنند و به تربیت فرزندان خویش علاقه مند هستند باید ازنزاع و کشمکشهای داخلی جداً پرهیز کنند . کودک در مرحله اول مقلد کامل است سیادت و سروری داردی در مرحله دوم باید از پدر مادر اطاعت کند و در مرحله سوم باید با مشکلات و مسایل مربوط به خود را به دوش بکشد . رشد جسمانی و سلامت عمومی کودک مقدمه لازمی برای رشد و شکوفایی دیگر ابعاد وجودی اوست آسیب پذیری کودک خردسال در برابر عفونتها و آلودگی ها بیش از دیگران است ، لذا رعایت اصول بهداشتی و توجه به تغذیه مناسب ، مقوی و متنوع در تامین و حفظ سلامتی عمومی کودک از ضرورتهای اولیه به شمار می رود .
فهرست:
...
فرمت فایل: DOC (ورد 2003) قابل ویرایش تعداد صفحات: 53
نظرات شما عزیزان: